Η οικιακή παραγωγή φρούτων και λαχανικών, σε αγροτεμάχια και κήπους, θα μπορούσε να είναι κλειδί για έναν υγιή και επισιτιστικά ασφαλή πληθυσμό, σύμφωνα με τα ευρήματα μελέτης από το Πανεπιστήμιο του Sheffield.
Η μελέτη παρακολούθησε οικιακούς καλλιεργητές για το διάστημα ενός έτους, ώστε να αξιολογήσει την παραγωγή τους, τις αγορές, τις δωρεές και τη σπατάλη φρούτων και λαχανικών. Έδειξε ότι όσοι καλλιεργούν τα δικά τους λαχανικά μπορούν να παράγουν περισσότερα από τα μισά λαχανικά (51%) και το 20% των φρούτων, που καταναλώνουν ετησίως.
Πέρα από την παροχή βιώσιμης πρόσβασης σε φρέσκα φρούτα και λαχανικά, η μελέτη βρήκε, επίσης, ότι οι καλλιεργητές κατανάλωναν 6,3 μερίδες από τις συνιστώμενες 5 ημερησίως, με την κατανάλωσή τους να είναι 70% υψηλότερη από την εθνική μέση ημερήσια κατανάλωση των ΗΠΑ, η οποία ήταν μόλις 3,7 μερίδες. Το εύρημα αυτό προτείνει ότι η οικιακή παραγωγή θα μπορούσε να προωθήσει την υιοθέτηση μιας πιο υγιεινής διατροφής.
Η συγγραφέας της μελέτης, δρ, Zilla Gulyas, από τη Σχολή Βιοεπιστημών του Πανεπιστημίου του Sheffield είπε: «Η κατανάλωση τουλάχιστον 5 μερίδων φρούτων και λαχανικών την ημέρα συσχετίζεται με σημαντικά μειωμένο κίνδυνο ανάπτυξης προβλημάτων υγείας, όπως η παχυσαρκία, η καρδιαγγειακή νόσος, ο σακχαρώδης διαβήτης τύπου ΙΙ και διάφοροι τύποι καρκίνου και θα μπορούσε να βοηθήσει στην πρόληψη σχετικών θανάτων και στη μείωση του κόστους υγειονομικής περίθαλψης, παγκοσμίως.
Η νέα μας μελέτη επισημαίνει τον ρόλο που θα μπορούσε να διαδραματίσει η καλλιέργεια φρούτων και λαχανικών σε επίπεδο νοικοκυριού, στην αύξηση της κατανάλωσής τους.» Τα ευρήματα προτείνουν ότι η οικιακή παραγωγή φαγητού θα μπορούσε τόσο να προωθήσει την κατανάλωση φρούτων και λαχανικών όσο να διαδραματίσει έναν σημαντικό ρόλο στην αύξηση της οικιακής και εθνικής επισιτιστικής αυτάρκειας καθώς επίσης στη μείωση της σπατάλης.
Τα νοικοκυριά που είχαν την ικανότητα να καλλιεργήσουν τα δικά τους φρούτα και λαχανικά σπαταλούσαν ελάχιστα, με μόλις 0,12 μερίδες την ημέρα να πετιούνται κατά μέσο όρο. Αυτό είναι 95% χαμηλότερο από τη σπατάλη φρούτων και λαχανικών ενός μέσου νοικοκυριού των ΗΠΑ. Αυτό προτείνει ότι η οικιακή παραγωγή φαγητού συσχετίστηκε με περισσότερες συμπεριφορές μείωσης της σπατάλης, οι οποίες θα μπορούσαν επίσης να αυξήσουν την οικιακή επισιτιστική ασφάλεια σε εθνικό επίπεδο, καθώς οι συμμετέχοντες συχνά δεσμεύονται σε συμπεριφορές, όπως η δωρεά του αχρείαστου φαγητού και η συντήρηση και κατάψυξη της περίσσειας φαγητού για επόμενη χρήση.
Σύμφωνα με την Εθνική Στρατηγική για το Φαγητό (National Food Strategy), που δημοσιεύτηκε το 2021, η ανάπτυξη της ικανότητας του εθνικού συστήματος τροφίμων να παρέχει επαρκείς ποσότητες υγιεινού φαγητού για όλους, ενώ παράλληλα αντέχει σε κοινωνικο-οικονομικές και περιβαλλοντικές ταραχές και πιέσεις από τη συνεχή ταχύτατη αστικοποίηση και κλιματική αλλαγή είναι προτεραιότητα – κλειδί για τις ΗΠΑ. Παρόλα αυτά, ο ρόλος της καλλιέργειας σε αυτό παραβλέπεται και στη συνέχεια θα πρέπει να αναγνωριστεί σε επίπεδο κυβερνητικής πολιτικής.
Η Δρ. Gulyas αναφέρει ότι τα επίπεδα παραγωγής τροφίμων θα μπορούσαν να παίξουν έναν σημαντικό ρόλο στην προαγωγή τόσο της υγιεινής διατροφής όσο και της ανθεκτικότητας των συστημάτων τροφίμων. Γι’ αυτό, ωστόσο, οι άνθρωποι χρειάζονται καλύτερη πρόσβαση σε χώρο και άλλες πηγές, απαραίτητες ώστε να καλλιεργήσουν τα δικά τους τρόφιμα.
Η ίδια δήλωσε: «Πρέπει να βρούμε τρόπους να ξεπεράσουμε τις κοινωνικο – οικονομικές προκλήσεις ώστε να αναβαθμίσουμε την οικιακή παραγωγή τροφίμων, ειδικά ανάμεσα σε εκείνους που είναι περισσότερο επηρεασμένοι από την χαμηλή κατανάλωση φρούτων και λαχανικών, όπως οι οικογένειες με χαμηλό εισόδημα. Η αύξηση του διαθέσιμου χώρου στα νοικοκυριά των ΗΠΑ για την παραγωγή των δικών τους τροφίμων είναι ουσιώδης σε αυτό, ειδικά, με δεδομένη τη σταθερή μείωση της παραχώρησης γης σε εθνικό επίπεδο».
Η Δρ. Jill Edmondson, από το Ινστιτούτο για τη Βιώσιμη Διατροφή και τη Σχολή Βιοεπιστημών του Πανεπιστημίου του Sheffield, είπε: «Η παγκόσμια επισιτιστική ασφάλεια είναι μία από τις μεγαλύτερες προκλήσεις που θα αντιμετωπίσουμε στο μέλλον, επομένως είναι κρίσιμης σημασίας να βρούμε νέους τρόπους να αυξήσουμε την ανθεκτικότητα του συστήματος τροφίμων.
Η μελέτη αυτή προωθεί τις πρώτες μακροπρόθεσμες ενδείξεις ότι η οικιακή παραγωγή τροφίμων θα μπορούσε να παίξει ρόλο στην προώθηση πιο υγιεινής διατροφής μέσω της αυτάρκειας και να προσθέσει επιπλέον υποστήριξη σε κάθε χάραξη πολιτικής που επιδιώκει να επεκτείνει την παραγωγή φρούτων και λαχανικών σε επίπεδο νοικοκυριού.
ΠΗΓΗ: University of Sheffield. https://www.sheffield.ac.uk/news/grow-your-own-households-eat-more-fruit-and-vegetables-and-waste-less
ΑΡΘΡΟ: Boglarka Z. Gulyas, Jill L. Edmondson. The contribution of household fruit and vegetable growing to fruit and vegetable self‐sufficiency and consumption. PLANTS, PEOPLE, PLANET, 2023; DOI: 10.1002/ppp3.10413
ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ & ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΚΕΙΜΕΝΟΥ: Πατμίου Χριστίνα, Διαιτολόγος – Διατροφολόγος, MSc Προαγωγή & Αγωγή Υγείας, Ιατρική Σχολή, ΕΚΠΑ
