Εκτιμάται ότι 1,35 εκατομμύρια άνθρωποι χάνουν τη ζωή τους κάθε χρόνο από τραυματισμούς σε τροχαία ατυχήματα και περισσότεροι από 50 εκατομμύρια τραυματίζονται ή αποκτούν αναπηρία. Μια νέα σειρά δημοσιεύσεων στο περιοδικό The Lancet τονίζει τις προκλήσεις και τις ευκαιρίες για αυτήν τη δεύτερη δεκαετία δράσης για την οδική ασφάλεια (2021-2030 a Second Decade of Action for Road Safety 2021 – 2030, with a goal to reduce deaths and injuries by 50% by 2030) με την ελπίδα ότι αυτή θα είναι μια δεκαετία εφαρμογής που θα οδηγήσει σε σημαντική μείωση του κινδύνου και της παγκόσμιας επιβάρυνσης για την υγεία από τα τροχαία ατυχήματα.
Η δημοσίευση ήρθε τη στιγμή που η Γενική Συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών εγκαινίασε μια συνάντηση υψηλού επιπέδου για την παγκόσμια οδική ασφάλεια από τις 30 Ιουνίου έως την 1η Ιουλίου στη Νέα Υόρκη. Η δημοσίευση προσφέρει μια ολοκληρωμένη ανάλυση αυτής της αυξανόμενης απειλής για τη δημόσια υγεία.
«Ο αριθμός των νεκρών από τροχαία τραυματισμούς σε όλο τον κόσμο είναι πολύ υψηλός», δήλωσε ο Adnan Hyder, καθηγητής παγκόσμιας υγείας στη Σχολή Δημόσιας Υγείας του Ινστιτούτου Milken του Παν/μίου George Washington. «Παρά τον στόχο των Ηνωμένων Εθνών να μειώσει αυτό το βαρύ φορτίο, οι άνθρωποι παντού εξακολουθούν να διατρέχουν μεγάλο κίνδυνο τραυματισμού και θανάτου, εκτός εάν αλλάξουν οι τρέχουσες στρατηγικές οδικής κυκλοφορίας και τεθούν σε εφαρμογή μέτρα προστασίας».
Έως και 540.000 ζωές θα μπορούσαν να σωθούν σε όλο τον κόσμο από τα τροχαία στοχεύοντας την ταχύτητα και άλλους βασικούς τομείς.
Ο Hyder είναι ο κύριος συγγραφέας ενός αναλυτικού σχολιασμού που εξετάζει γεγονότα που συνέβησαν από το 1999 έως σήμερα και περιγράφει δέκα προκλήσεις που παρέχουν την ευκαιρία να σημειωθεί ταχύτερη πρόοδος στην οδική ασφάλεια.
Οι δύο άλλες εργασίες της σειράς ασχολούνται με το ζήτημα της οδικής ασφάλειας σε όλο τον κόσμο. Στο πρώτο, ο Junaid Razzak του Ιατρικού Κέντρου Weill Cornell και οι συνάδελφοί του εξέτασαν τη φροντίδα τραυμάτων από τραυματισμούς στο δρόμο. Διαπίστωσαν ότι παγκοσμίως περίπου 200.000 ζωές ετησίως θα μπορούσαν να σωθούν με την εφαρμογή ενός πλήρους συστήματος τραύματος με 100% κάλυψη. Τμηματικές βελτιώσεις του συστήματος, όπως η δημιουργία κέντρων τραύματος (145 000 ζωές σώθηκαν) και η ίδρυση και η βελτίωση ομάδων τραύματος (115 000) ήταν επίσης αποτελεσματικές. Οι ιατρικές υπηρεσίες επείγουσας φροντίδας είχαν ένα ευρύ φάσμα επιπτώσεων στη θνησιμότητα, από την αύξηση της θνησιμότητας έως τη διάσωση ζωών (200 000 παραπάνω θάνατοι έως 200 000 ζωές που σώζονται ετησίως). Για τις κλινικές παρεμβάσεις, η αρχική αντιμετώπιση με αναζωογόνηση του βαρέως πολυτραυματία -Damage Control Resuscitation/ DCR (60 000 ζωές σώζονται ετησίως) και η ίδρυση επεμβατικής ακτινολογίας (50 000 ζωές σώζονται ετησίως) ήταν οι πιο αποτελεσματικές παρεμβάσεις.
Στη δεύτερη εργασία, οι Hyder, Nino Paichadze από το GW, Andres Vecino-Ortiz από το Πανεπιστήμιο Johns Hopkins και οι συνεργάτες τους μελέτησαν τέσσερις παράγοντες κινδύνου για την οδική ασφάλεια – ταχύτητα, οδήγηση υπό την επήρεια αλκοόλ, χρήση κράνους και ζώνης ασφαλείας. Διαπίστωσαν ότι η πλήρης εφαρμογή ήδη αποδεδειγμένων παρεμβάσεων οδικής ασφάλειας που στοχεύουν σε αυτούς τους τέσσερις κύριους τομείς θα μπορούσε να σώσει έως και 540.000 ζωές σε όλο τον κόσμο.
Στις Ηνωμένες Πολιτείες, συνολικά περίπου 43.000 ζωές θα μπορούσαν να σωθούν εστιάζοντας σε αυτούς τους τέσσερις τομείς οδικής ασφάλειας, συμπεριλαμβανομένων περισσότερων από 22.000 ζωών που σώθηκαν με τον περιορισμό της ταχύτητας και περισσότερες από 5100 ζωές με παρεμβάσεις για την οδήγηση υπό την επήρεια αλκοόλ. Άλλες 14.000 και 2400 ζωές θα μπορούσαν να σωθούν με καλύτερη χρήση των ζωνών ασφαλείας και των κρανών, αντίστοιχα.
Στο αναλυτικό σχολιασμό του, ο Hyder και οι συνεργάτες του περιγράφουν μερικές από τις παγίδες που πρέπει να ξεπεραστούν για να γίνουν ασφαλέστεροι οι δρόμοι. Επισημαίνουν ότι η οδική ασφάλεια περιλαμβάνει πολλούς τομείς, όπως οι υπηρεσίες υγείας, οι μεταφορές και άλλοι τομείς. και προτείνει την αντιμετώπιση των εμπορικών καθοριστικών παραγόντων της οδικής ασφάλειας. Για την αντιμετώπιση της οδικής ασφάλειας, οι ρόλοι κάθε τομέα πρέπει να είναι σαφείς και ένας τομέας πρέπει να αναλάβει την ηγεσία στην ανάπτυξη μιας στρατηγικής, είπε ο Hyder. Τέλος, οι συγγραφείς συνιστούν να αναδιαμορφωθεί η οδική ασφάλεια, ώστε το θέμα να έχει απήχηση στο κοινό και στους πολιτικούς ηγέτες. Ταυτόχρονα, πρέπει να υπάρχει η πολιτική βούληση να διατεθούν αρκετοί πόροι σε αυτό το πρόβλημα για την αντιμετώπισή του.
Φυσικά οποιοδήποτε όραμα για την αντιμετώπιση των τροχαίων πρέπει επίσης να ανταποκρίνεται στο ταχέως μεταβαλλόμενο κλίμα του πλανήτη. Η αποθάρρυνση της ιδιοκτησίας ιδιωτικών οχημάτων και, αντ αυτού, η παροχή κινήτρων για τη χρήση πιο βιώσιμων δημόσιων μεταφορών καθώς και πιο ενεργητικών μετακινήσεων (όπως το ποδήλατο) έχει τη δυνατότητα να αποφέρει οφέλη σε πολλά μέτωπα. Λιγότερα οχήματα όλων των τύπων θα οδηγήσουν σε λιγότερους τραυματισμούς. Η απότομη αύξηση της χρήσης οχημάτων και δρόμων, ιδιαίτερα τις δύο τελευταίες δεκαετίες, συνέβαλε επίσης στην αύξηση της ατμοσφαιρικής ρύπανσης και της ηχορύπανσης, καθώς και στην απώλεια της βιοποικιλότητας μέσω της αστικής καταπάτησης. Η μείωση της παγκόσμιας εξάρτησης από τις οδικές μεταφορές θα αποφέρει πρόσθετα οφέλη για την υγεία καθώς μειώνονται επίσης οι ασθένειες που σχετίζονται με τον αέρα κακής ποιότητας και τον καθιστικό τρόπο ζωής – συμπεριλαμβανομένων των καρκίνων, των αναπνευστικών ασθενειών, του διαβήτη, των καρδιαγγειακών παθήσεων και της κατάθλιψης. Μια κίνηση προς πιο βιώσιμες μορφές μεταφοράς με λιγότερες εκπομπές άνθρακα θα βοηθούσε στην αποφυγή των αρνητικών επιπτώσεων της κλιματικής αλλαγής στην υγεία.
Πηγή: George Washington University
https://mediarelations.gwu.edu/new-research-540000-lives-could-be-saved-worldwide-targeting-speed-and-other-main-areas
Άρθρα: https://www.thelancet.com/series/road-safety
Φωτογραφία από StockSnap από το Pixabay
