Περισσότερα από 1,5 εκατομμύριο παιδιά σε όλο τον κόσμο υπολογίζεται ότι έχουν χάσει τουλάχιστον έναν γονέα, τον παππού και τη γιαγιά είχαν την κηδεμονία τους ή τον παππού και τη γιαγιά που ζούσε μαζί τους, λόγω θανάτου που σχετίζεται με τον COVID-19 κατά τους πρώτους 14 μήνες της πανδημίας, σύμφωνα με μελέτη που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό The Lancet. Η μελέτη υπογραμμίζει την ορφανότητα ως επείγουσα και αγνοημένη συνέπεια της πανδημίας και τονίζει ότι η τεκμηριωμένη ερευνητικά παροχή ψυχοκοινωνικής και οικονομικής υποστήριξης σε παιδιά που έχουν χάσει έναν φροντιστή πρέπει να είναι βασικό μέρος της αντιμετώπισης της πανδημίας.
Η ανάλυση χρησιμοποίησε δεδομένα θνησιμότητας και γονιμότητας για να μοντελοποιήσει τα ποσοστά ορφάνιας που σχετίζονται με τον COVID-19 (θάνατος ενός ή και των δύο γονέων) και θανάτων παππούδων και γιαγιάδων με επιμέλεια ή φροντιστές (ηλικίας 60-84 ετών) από την 1η Μαρτίου 2020 έως τις 30 Απριλίου 2021 , σε 21 χώρες. Η μελέτη χρηματοδοτήθηκε εν μέρει από το Εθνικό Ινστιτούτο για την Κατάχρηση Ναρκωτικών (NIDA).
Στην εργασία, οι “θάνατοι που σχετίζονται με τον COVID-19” αναφέρονταν στον συνδυασμό θανάτων που προκαλούνται άμεσα από τον COVID-19 και εκείνων που προκαλούνται έμμεσα από άλλες συναφείς αιτίες, όπως το lockdown, οι περιορισμοί στη μετακίνηση, η μειωμένη πρόσβαση ή αποδοχή της υγειονομικής περίθαλψης και της θεραπείας για χρόνιες παθήσεις.
Οι τραυματικές εμπειρίες, όπως η απώλεια γονέα ή φροντιστή, σχετίζονται με αυξήσεις στη χρήση ουσιών, καταστάσεις ψυχικής υγείας και άλλες συμπεριφορικές και χρόνιες παθήσεις υγείας. Το NIDA υποστηρίζει την έρευνα που στοχεύει στην κατανόηση του αντίκτυπου του τραύματος στους νέους, στην πρόληψη της χρήσης ουσιών μετά από δυσκολίες ζωής και στη θεραπεία της χρήσης ουσιών σε πληθυσμούς που αντιμετωπίζουν τραύματα.
«Μελέτες όπως αυτή διαδραματίζουν κρίσιμο ρόλο στον εντοπισμό των μακροχρόνιων συνεπειών της πανδημίας COVID-19 για τις οικογένειες και τη μελλοντική ψυχική υγεία και ευημερία των παιδιών σε όλο τον κόσμο», δήλωσε η διευθύντρια του NIDA Nora D. Volkow, MD «Αν και το τραύμα που βιώνει ένα παιδί μετά την απώλεια ενός γονέα ή φροντιστή μπορεί να είναι καταστροφικές, υπάρχουν τεκμηριωμένες παρεμβάσεις που μπορούν να αποτρέψουν περαιτέρω δυσμενείς συνέπειες, όπως η χρήση ουσιών, και πρέπει να διασφαλίσουμε ότι τα παιδιά έχουν πρόσβαση σε αυτές τις παρεμβάσεις».
Για την εκτίμηση των ποσοστών ορφανότητας και των θανάτων που σχετίζονται με την πανδημία, η μελέτη χρησιμοποίησε δεδομένα της αύξησης της μη-αναμενόμενης θνησιμότητας (excess mortality ) και της θνησιμότητας από COVID-19 για 21 χώρες που αντιπροσώπευαν το 77% των παγκόσμιων θανάτων από COVID-19 κατά τη διάρκεια του 2020 και στις αρχές του 2021. Αυτές περιλαμβάνουν την Αργεντινή, τη Βραζιλία, την Κολομβία, την Αγγλία και Ουαλία, Γαλλία, Γερμανία, Ινδία, Ιράν, Ιταλία, Κένυα, Μαλάουι, Μεξικό, Νιγηρία, Περού, Φιλιππίνες, Πολωνία, Ρωσική Ομοσπονδία, Νότια Αφρική, Ισπανία, Ηνωμένες Πολιτείες και Ζιμπάμπουε.
Οι συγγραφείς εκτιμούν ότι 1.134.000 παιδιά έχασαν έναν γονέα ή έναν παππού που είχε την επιμέλεια λόγω θανάτου που σχετίζεται με τον COVID-19. Από αυτά, 1.042.000 παιδιά έμειναν ορφανά από μητέρα, πατέρα ή και τα δύο — τα περισσότερα έχασαν τον έναν, όχι και τους δύο γονείς. Συνολικά, 1.562.000 παιδιά εκτιμάται ότι έχουν βιώσει το θάνατο τουλάχιστον ενός γονέα ή ενός παππού ή της γιαγιάς (ή άλλου μεγαλύτερου συγγενή) που είχε την επιμέλεια ή έμενε στο ίδιο σπίτι.
Οι χώρες με τον υψηλότερο αριθμό παιδιών που έχασαν τους κύριους φροντιστές (γονείς ή παππούδες και γιαγιάδες που είχαν την επιμέλεια) περιλάμβαναν τη Νότια Αφρική, το Περού, τις Ηνωμένες Πολιτείες, την Ινδία, τη Βραζιλία και το Μεξικό. Οι χώρες με ποσοστά θανάτων που σχετίζονται με τον COVID-19 μεταξύ των κύριων φροντιστών (>1/1000 παιδιά) περιελάμβαναν το Περού, τη Νότια Αφρική, το Μεξικό, τη Βραζιλία, την Κολομβία, το Ιράν, τις Ηνωμένες Πολιτείες, την Αργεντινή και τη Ρωσία.
Η μελέτη διαπίστωσε ότι για κάθε χώρα, οι θάνατοι που σχετίζονται με τον COVID-19 ήταν μεγαλύτεροι στους άνδρες παρά στις γυναίκες, ιδιαίτερα στις μέσες και μεγαλύτερες ηλικίες. Συνολικά, υπήρχαν έως και πέντε φορές περισσότερα παιδιά που έχασαν έναν πατέρα από αυτά που έχασαν μια μητέρα.
“Γνωρίζουμε από την έρευνά μας ότι η απώλεια ενός γονέα ή ενός φροντιστή μπορεί να ανατρέψει τις ζωές των παιδιών και ενδεχομένως να επηρεάσει την ανάπτυξή τους εάν δεν βρίσκονται σε ένα σταθερό περιβάλλον στο σπίτι. Η πανδημία εξακολουθεί να αποτελεί απειλή για τους γονείς, τους φροντιστές – και τα παιδιά τους “, δήλωσε ο Chuck A. Nelson, III, Ph.D., συγγραφέας μελέτης από το Νοσοκομείο Παίδων της Βοστώνης.
Πηγή: https://www.nih.gov/news-events/news-releases/more-15-million-children-lost-primary-or-secondary-caregiver-due-covid-19-pandemic
S Hillis, et al. Global Minimum Estimates of Children Affected by COVID-19-associated Ophanhood and Death of Caregivers(link is external). The Lancet. DOI: 10.1016/S0140-6736(21)01253-8 (2021).
