Μια διαχρονική μελέτη νεαρών ενηλίκων που ζουν στο Ηνωμένο Βασίλειο διαπίστωσε υψηλότερα ποσοστά συμπτωμάτων ψυχικής νόσου μεταξύ εκείνων που εκτίθενται σε υψηλότερα επίπεδα ατμοσφαιρικών ρύπων, ιδιαίτερα των οξειδίων του αζώτου, κατά την παιδική ηλικία και την εφηβεία.
Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας (ΠΟΥ) εκτιμά επί του παρόντος ότι 9 στα 10 άτομα παγκοσμίως εκτίθενται σε υψηλά επίπεδα εξωτερικών ατμοσφαιρικών ρύπων, τα οποία εκπέμπονται κατά την καύση ορυκτών καυσίμων σε αυτοκίνητα και φορτηγά, σταθμούς ηλεκτροπαραγωγής, διαχείριση απορριμμάτων και βιομηχανικές διαδικασίες.
Σε αυτή τη μελέτη, η ατμοσφαιρική ρύπανση, ένα νευροτοξικό, βρέθηκε να είναι ασθενέστερος παράγοντας κινδύνου για ψυχικές ασθένειες από άλλους γνωστούς κινδύνους, όπως το οικογενειακό ιστορικό ψυχικών ασθενειών, αλλά είχε την ίδια ισχύ με άλλους νευροτοξικά που είναι γνωστό ότι βλάπτουν την ψυχική υγεία, ιδιαίτερα την παιδική έκθεση στον μόλυβδο.
Οι συμμετέχοντες αυτής της μελέτης είναι μια ομάδα 2.000 διδύμων που γεννήθηκαν στην Αγγλία και την Ουαλία το 1994-1995 και ακολουθήθηκαν ως την ενήλικη ζωή. Συμμετείχαν τακτικά σε αξιολογήσεις σωματικής και ψυχικής υγείας και παρείχαν πληροφορίες για τις ευρύτερες κοινότητες στις οποίες ζουν.
Η ερευνητική ομάδα, με έδρα το Duke και το King’s IoPPN, αξιολόγησε επίσης την ψυχική υγεία των συμμετεχόντων σε ηλικία 18 ετών. Συμπτώματα που σχετίζονται με δέκα διαφορετικές ψυχιατρικές διαταραχές – εξάρτηση από το αλκοόλ, την κάνναβη ή τον καπνό. διαταραχή συμπεριφοράς και διαταραχή έλλειψης προσοχής / υπερκινητικότητας. μείζονος κατάθλιψης, γενικευμένης αγχώδους διαταραχής, μετατραυματικού στρες και διατροφικής διαταραχής. και συμπτώματα διαταραχής της σκέψης που σχετίζονται με την ψύχωση – χρησιμοποιήθηκαν για τον υπολογισμό ενός μόνο μέτρου ψυχικής υγείας, που ονομάζεται συντελεστής ψυχοπαθολογίας ή για συντομία «παράγοντας p».
Όσο υψηλότερη είναι η βαθμολογία του παράγοντα p ενός ατόμου, τόσο μεγαλύτερος είναι ο αριθμός και η σοβαρότητα των ψυχιατρικών συμπτωμάτων που εντοπίζονται. Τα άτομα μπορεί επίσης να διαφέρουν ως προς την ψυχική τους υγεία σε διάφορους τομείς της ψυχοπαθολογίας, τα οποία ομαδοποιούνται σε προβλήματα εξωτερίκευσης (όπως διαταραχή συμπεριφοράς), εσωτερίκευσης (όπως άγχος), και ψευδαισθήσεων (συμπτώματα διαταραχής της σκέψης). Οι επιπτώσεις της ατμοσφαιρικής ρύπανσης στην ψυχική υγεία παρατηρήθηκαν σε όλους αυτούς τους υποτομείς της ψυχοπαθολογίας, με τις ισχυρότερες συσχετίσεις να βρίσκονται στα συμπτώματα διαταραχής της σκέψης.
Οι ερευνητές αξιολόγησαν επίσης τα χαρακτηριστικά των γειτονιών των παιδιών για να λάβουν υπόψη τις μειονεκτικές συνθήκες γειτονιάς που σχετίζονται με υψηλότερα επίπεδα ατμοσφαιρικής ρύπανσης και μεγαλύτερο κίνδυνο ψυχικής ασθένειας, όπως κοινωνικοοικονομική στέρηση, κοινωνική αποσύνδεση και επικινδυνότητα.
Ενώ τα επίπεδα ατμοσφαιρικής ρύπανσης ήταν υψηλότερα σε γειτονιές με χειρότερες οικονομικές, φυσικές και κοινωνικές συνθήκες, η προσαρμογή των αποτελεσμάτων της μελέτης για τα χαρακτηριστικά της γειτονιάς δεν άλλαξε τα αποτελέσματα, ούτε η προσαρμογή για ατομικούς και οικογενειακούς παράγοντες, όπως συναισθηματικά και συμπεριφορικά προβλήματα παιδικής ηλικίας ή η οικογενειακή κοινωνικοοικονομική κατάσταση και το ιστορικό ψυχικής ασθένειας
Σύμφωνα με τους ερευνητές, η μελέτη επιβεβαιώνει αυτόν τον νέο παράγοντα κινδύνου για τις περισσότερες μείζονες μορφές ψυχικής ασθένειας – ένας παράγοντας που είναι τροποποιήσιμος και στο οποίο μπορούμε να παρέμβουμε σε επίπεδο κοινοτήτων, πόλεων ή ακόμα και χωρών.
CITATION: “Association Of Air Pollution Exposure in Childhood and Adolescence With Psychopathology at the Transition To Adulthood,” Aaron Reuben, Louise Arseneault, Andrew Beddows, Sean D. Beevers, Terrie E. Moffitt, Antony Ambler, Rachel M. Latham, Joanne B. Newbury, Candice L. Odgers, Jonathan D. Schaefer, and Helen L. Fisher. JAMA Network Open, April 28, 2021 DOI: 10.1001/jamanetworkopen.2021.7508
