UNICEF: 1 στα 7 παιδιά και νέοι έχουν ζήσει το μεγαλύτερο μέρος του περασμένου έτους σύμφωνα με τις πολιτικές παραμονής στο σπίτι, θέτοντας σε κίνδυνο τη ψυχική τους υγεία και ευεξία

UNICEF: 1 στα 7 παιδιά και νέοι έχουν ζήσει το μεγαλύτερο μέρος του περασμένου έτους σύμφωνα με τις πολιτικές παραμονής στο σπίτι, θέτοντας σε κίνδυνο τη ψυχική τους υγεία και ευεξία

Τουλάχιστον 1 στα 7 παιδιά – ή αλλιώς 332 εκατομμύρια παγκοσμίως – έχουν ζήσει κάτω από τις απαιτούμενες ή συνιστώμενες εθνικές πολιτικές παραμονής στο σπίτι για τουλάχιστον εννέα μήνες από την έναρξη της πανδημίας COVID-19, θέτοντας σε κίνδυνο την ψυχική τους υγεία και ευημερία, προειδοποιεί η UNICEF.

Ενώ, σχεδόν όλα τα παιδιά παγκοσμίως ζούσαν υπό κάποιας μορφής διακεκομμένης συνθήκης εγκλεισμού για το τελευταίο έτος, η νέα ανάλυση από τη UNICEF, που αντλεί τα δεδομένα της από την έρευνα Oxford COVID-19 Government Response Tracker, εντοπίζει μία από τις πιο μακρόχρονες συνθήκες εγκλεισμού παγκοσμίως.

Σύμφωνα με την ανάλυση, 139 εκατομμύρια παιδιά παγκοσμίως έχουν ζήσει κάτω από τις απαιτούμενες, εθνικές υποδείξεις περί διαμονής στο σπίτι για τουλάχιστον εννέα μήνες, δεδομένου ότι η COVID-19 χαρακτηρίστηκε ως πανδημία στις 11 Μαρτίου του 2020. Αυτό σημαίνει ότι πρέπει να μείνουν σπίτι, με λίγες εξαιρέσεις συμπεριλαμβανομένων των παιδιών που διαμένουν σε χώρες όπως η Παραγουάη, το Περού και η Νιγηρία. Τα υπόλοιπα από τα 332 εκατομμύρια -ή αλλιώς τα 139- έχουν ζήσει βάσει των συνιστώμενων, εθνικών πολιτικών διαμονής στο σπίτι το αντίστοιχο χρονικό διάστημα.

Όπως δήλωσε η εκτελεστική διευθύντρια της UNICEF, Henriette Fore: «Με τις εθνικές συνθήκες εγκλεισμού και τους περιορισμούς μετακίνησης λόγω της πανδημίας, η χρονιά αυτή ήταν μακρά για όλους μας, ειδικά για τα παιδιά. Όταν μέρα με τη μέρα είστε μακριά από τους φίλους σας ή τους αγαπημένους σας και παραμένετε κλεισμένοι στο σπίτι με κάποιον κακοποιητή, ο αντίκτυπος είναι σημαντικός. Πολλά παιδιά αφήνονται χωρίς υποστήριξη στο φόβο, βιώνουν  μοναξιά, ανησυχώντας για το μέλλον τους. Πρέπει να βγούμε από τη πανδημία με μια καλύτερη προσέγγιση για τη ψυχική υγεία των παιδιών και των εφήβων, δίνοντας στο ζήτημα αυτό την προσοχή που του αρμόζει».

Καθώς η πανδημία εισέρχεται στο δεύτερο έτος, ο αντίκτυπος που επιφέρει στην ψυχική υγεία και την ψυχοκοινωνική ευημερία των παιδιών, καθώς και των νέων είναι αρνητικός. Στη Λατινική Αμερική και την Καραϊβική, μια πρόσφατη δημοσκόπηση της UNICEF UReport αναφορικά με τους νέους έλαβε πάνω από 8.000 απαντήσεις, διαπιστώνοντας ότι πάνω από το ¼ είχε βιώσει άγχος και 15% κατάθλιψη.

Ακόμα και πριν την πανδημία, τα παιδιά και οι νέοι έφεραν το βάρος των κινδύνων της ψυχικής υγείας, με το ήμισυ όλων των ψυχικών διαταραχών να αναπτύσσονται πριν το 15ο έτος και το 75% πριν την ενηλικίωση. Η πλειοψηφία των 800.000 ανθρώπων που πεθαίνουν λόγω αυτοκτονίας είναι νέοι, ενώ ο αυτοτραυματισμός είναι η τρίτη αιτία θανάτου σε ηλικίες 15-19, με αυξημένα ποσοστά μεταξύ έφηβων κοριτσιών. Σε παγκόσμια κλίμακα, εκτιμάται ότι 1 στα 4 παιδιά ζουν με ένα γονέα που έχει ψυχική διαταραχή.

Όσον αφορά τα παιδιά που υπόκεινται σε βία, παραμέληση ή κακοποίηση, οι συνθήκες εγκλεισμού, έχουν παγιδέψει πολλά απ’ αυτά με τους κακοποιητές τους, χωρίς τη παρέμβαση των δασκάλων τους, των υπόλοιπων οικογενειακών μελών ή της κοινότητας. Τα παιδιά που ανήκουν σε ευάλωτες ομάδες όπως για παράδειγμα, όσα εργάζονται και ζουν στους δρόμους, όσα διαθέτουν κάποιο είδος αναπηρίας ή όσα βρίσκονται σε εμπόλεμες καταστάσεις, κινδυνεύουν να μην έχουν καμία απολύτως κάλυψη στις ανάγκες ψυχικής τους υγεία.

Σύμφωνα με τον ΠΟΥ, η πανδημία COVID-19 διέκοψε ή τερμάτισε την παροχή υπηρεσιών ψυχικής υγείας σε ποσοστό 93% παγκοσμίως, ενώ η ζήτηση για τις εν λόγω υπηρεσίες αυξάνεται. Μια μελέτη σε 194 πόλεις στη Κίνα, διαπίστωσε ότι το 16% των ερωτηθέντων ανέφεραν μέτρια έως σοβαρά συμπτώματα κατάθλιψης κατά τη διάρκεια της πανδημίας, ενώ το 28% ανέφεραν μέτρια έως σοβαρά συμπτώματα άγχους.

Σε απάντηση αυτών των δεδομένων η UNICEF, υποστηρίζει ότι οι κυβερνήσεις και οι οργανισμοί οφείλουν να δώσουν προτεραιότητα και να προσαρμόσουν τις υπηρεσίες τους για τα παιδιά. Για παράδειγμα στο Καζακστάν, η UNICEF δημιούργησε μια πλατφόρμα για μεμονωμένες διαδικτυακές υπηρεσίες παροχής συμβούλων σε παιδιά, παράλληλα με την παροχή εξ αποστάσεως εκπαίδευσης σε σχολεία για ειδικούς ψυχικής υγείας. Στη Κίνα η UNICEF σε συνεργασία με μια κορυφαία εταιρεία κοινωνικών μέσων ενημέρωσης, παρουσίασαν μια διαδικτυακή πρόκληση για τη μείωση άγχους στα παιδιά.

Αργότερα το 2021, η UNICEF, θα αφιερώσει τη διετή εμβληματική της έκθεση με τίτλο State of the World Children, στην ψυχική υγεία παιδιών και εφήβων σε μια προσπάθεια να αυξήσει την ευαισθητοποίηση της παγκόσμιας αυτής πρόκλησης, να προσφέρει λύσεις και να ενθαρρύνει τις κυβερνήσεις να δώσουν μεγαλύτερη έμφαση στο ζήτημα.

Η Fore προσθέτει: « Αν δεν εκτιμούσαμε μέχρι σήμερα – πριν από την πανδημία του COVID-19 – το επείγον του θέματος, σίγουρα το κάνουμε τώρα. Οι χώρες πρέπει να επενδύσουν πάση θυσία σε διευρυμένες υπηρεσίες ψυχικής υγείας και υποστήριξης στους νέους, στους φροντιστές τους, σε κοινότητες και σε σχολεία. Επίσης, χρειαζόμαστε κλιμακωτά προγράμματα γονικής μέριμνας, προκειμένου να διασφαλίσουμε ότι τα παιδιά ευάλωτων οικογενειών θα λάβουν την υποστήριξη και τη προστασία που χρειάζονται στο σπίτι».

Προσαρμογή κειμένου: Ουζούνογλου Μελίνα, Ψυχολόγος, MSc Προαγωγή & Αγωγή Υγείας, Ιατρικής Σχολής Αθηνών, ΕΚΠΑ

Πηγή: UNICEF Press release, 4 March 2021, https://www.unicef.org/press-releases/least-1-7-children-and-young-people-has-lived-under-stay-home-policies-most-last

Image by PublicDomainPictures from Pixabay