Οι έφηβοι που αντιλαμβάνονται τους γονείς τους να τους αγαπούν και να τους υποστηρίζουν είναι λιγότερο πιθανό να εμπλακούν σε διαδικτυακό εκφοβισμό, σύμφωνα με νέα μελέτη ερευνητών του Πανεπιστήμιου της Νέας Υόρκης (NYU) Rory Meyers College of Nursing. Τα ευρήματα, που δημοσιεύθηκαν στο International Journal of Bullying Prevention, σχετίζονται ιδιαίτερα με το σήμερα, δεδομένης της αλλαγής στην οικογενειακή ζωή που δημιουργήθηκε από την πανδημία COVID-19.
«Με την εξ’ αποστάσεως μάθηση να αντικαθιστά την διδασκαλία στην τάξη για πολλούς νέους τα κινητά τηλέφωνα και τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης γίνονται το σημείο επαφής με τους φίλους, έτσι ώστε να δημιουργούνται περισσότερες ευκαιρίες για εκφοβισμό στο διαδίκτυο», δήλωσε η Laura Grunin, διδακτορική φοιτήτρια στο NYU Meyers και ο κύριος συγγραφέας της μελέτης. «Η νέα οικογενειακή δυναμική και το άγχος στο σπίτι παίζουν επίσης ρόλο, χάρη στα υψηλότερα ποσοστά ανεργίας και στους περισσότερους γονείς που εργάζονται από το σπίτι».
Περισσότεροι από τους μισούς εφήβους των ΗΠΑ αναφέρουν ότι έχουν εμπειρία με εκφοβισμό στον διαδίκτυο ή διαδικτυακή συμπεριφορά που μπορεί να περιλαμβάνει παρενόχληση, προσβολές, απειλές ή διάδοση φημών. «Η κατανόηση των παραγόντων που σχετίζονται με τον διαδικτυακό εκφοβισμό ενός νεαρού ατόμου προς του συνομηλίκους του είναι σημαντική για την ανάπτυξη τρόπων με τους οποίους οι οικογένειες, τα σχολεία και οι κοινότητες μπορούν να αποτρέψουν τον εκφοβισμό ή να παρέμβουν όταν αυτό συμβαίνει», δήλωσε η Sally S. Cohen, καθηγήτρια στο NYU Meyers.
Χρησιμοποιώντας δεδομένα από την έρευνα του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας (ΠΟΥ) Health Behavior in School-Aged Children (HBSC), οι ερευνητές ανέλυσαν απαντήσεις από 12.642 Αμερικανούς προ-εφήβους και εφήβους (ηλικίας 11 έως 15 ετών) που ρωτήθηκαν το 2009-2010, τα πιο πρόσφατα δεδομένα του ΠΟΥ για παιδιά σχολικής ηλικίας που συλλέχθηκαν στις Ηνωμένες Πολιτείες. Οι έφηβοι ρωτήθηκαν για τη συμπεριφορά του εκφοβισμού, καθώς και για την αντίληψή τους για ορισμένα οικογενειακά χαρακτηριστικά, συμπεριλαμβανομένης της σχέσης τους με τους γονείς τους.
Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι όσο περισσότερο οι έφηβοι θεωρούσαν τους γονείς τους ως στοργικούς, τόσο λιγότερο πιθανό ήταν να συμμετάσχουν σε εκφοβισμό στο διαδίκτυο. Όταν ρωτήθηκαν εάν οι γονείς τους είναι στοργικοί, οι νέοι που απάντησαν «σχεδόν ποτέ» είχαν πάνω από έξι φορές περισσότερες πιθανότητες να καταταχθούν σε υψηλά επίπεδα διαδικτυακού εκφοβισμού από εκείνους που απάντησαν ότι ο γονέας τους είναι «σχεδόν πάντα» στοργικός. Άλλοι τύποι συναισθηματικής υποστήριξης, συμπεριλαμβανομένου του κατά πόσο οι έφηβοι αισθάνονταν ότι οι γονείς τους τους βοηθούν και τους κατανοούν, συνέβαλαν επίσης στην πιθανότητα του να εμπλέκονται σε συμπεριφορά στον εκφοβισμό στο διαδίκτυο.
«Τα ευρήματά μας επισημαίνουν τη σημασία της γονικής συναισθηματικής υποστήριξης ως παράγοντα που μπορεί να επηρεάσει τη συμπεριφορά του εκφοβισμού στο διαδίκτυο στους έφηβους- και το πιο σημαντικό, είναι πώς οι έφηβοι αντιλαμβάνονται την υποστήριξη που λαμβάνουν από τους γονείς τους”» δήλωσε η Grunin. «Θα ήθελα να τονίσω στους γονείς ότι το σημαντικό δεν είναι το αν πιστεύουν οι ίδιοι ότι υποστηρίζουν τα παιδιά τους, αλλά το τι πιστεύει το ίδιο το παιδί».
Ορισμένοι δημογραφικοί παράγοντες σχετίζονται επίσης με την πιθανότητα των εφήβων να ασκούν εκφοβισμό στο διαδίκτυο. Τα κορίτσια είχαν πολύ λιγότερες πιθανότητες από τα αγόρια να εμφανίζουν υψηλά επίπεδα εκφοβισμού στο διαδίκτυο. Η φυλή έπαιξε επίσης έναν ρόλο: οι ασιάτες αμερικάνοι έφηβοι ήταν λιγότερο πιθανό να ασκήσουν διαδικτυακό εκφοβισμό, ενώ οι αφροαμερικάνοι έφηβοι ήταν λιγότερο πιθανό από ότι οι λευκοί έφηβοι να συμμετάσχουν στα χαμηλότερα επίπεδα διαδικτυακού εκφοβισμού και πιο πιθανό να συμμετάσχουν στα υψηλότερα επίπεδα.
Η Cohen πρόσθεσε, «Από το 2010, όταν συλλέχθηκαν τα δεδομάνα της έρευνας, η τεχνολογία και τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης έχουν γίνει όλο και πιο ευρέως διαδεδομένα στις ζωές των εφήβων. Η αύξηση του χρόνου που περνάει ο έφηβος σε μία οθόνη κατά τη διάρκεια της τρέχουσας πανδημίας δημιουργεί νέες προκλήσεις. Η διαδικτυακή πρόσβαση και η ανωνυμία σε δημοσιεύσεις δημιουργούν πολλές ευκαιρίες για εκφοβισμό».
Οι ερευνητές σημειώνουν ότι οι εκπαιδευτικοί, οι επαγγελματίες υγείας, οι ειδικοί στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και άλλοι που εργάζονται με τους νέους πρέπει να λαμβάνουν υπόψη την οικογενειακή δυναμική κατά τη δημιουργία προγραμμάτων για την αντιμετώπιση του διαδικτυακού εκφοβισμού.
«Ενώ η μελέτη μας δεν αποδεικνύει ότι η έλλειψη γονικής υποστήριξης προκαλεί άμεσα τον εκφοβισμό στο διαδίκτυο, υποδηλώνει ότι οι σχέσεις των παιδιών με τους γονείς ενδέχεται να επηρεάσουν τις συμπεριφορές εκφοβισμού. Αυτές οι σχέσεις πρέπει να λαμβάνονται υπόψη κατά την ανάπτυξη παρεμβάσεων για την πρόληψη του εκφοβισμού στο διαδίκτυο”, δηλώνει η Grunin.
Πηγή: https://www.nyu.edu/about/news-publications/news/2020/september/teens-cyberbullying.html
Journal Reference: Laura Grunin, Gary Yu, Sally S. Cohen. The Relationship Between Youth Cyberbullying Behaviors and Their Perceptions of Parental Emotional Support. International Journal of Bullying Prevention, 2020; DOI: 10.1007/s42380-020-00080-5
Μετάφραση και προσαρμογή κειμένου:
Άννα Ράφτη , Εκπαιδευτικός, ΠΜΣ Προαγωγή & Αγωγής Υγείας , Ιατρική Σχολή ΕΚΠΑ
(photo Kathy Bugajsky, Pixabay)
