15 Ιουνίου – Παγκόσμια Ημέρα Ευαισθητοποίησης κατά της Κακοποίησης των Ηλικιωμένων Ατόμων

15 Ιουνίου – Παγκόσμια Ημέρα Ευαισθητοποίησης κατά της Κακοποίησης των Ηλικιωμένων Ατόμων

Η Παγκόσμια Ημέρα Ευαισθητοποίησης για την Κακοποίηση των Ηλικιωμένων (World Elder Abuse Awareness Day – WEAAD) τιμάται κάθε χρόνο στις 15 Ιουνίου για να τονίσει μια από τις χειρότερες εκδηλώσεις του ηλικιακού ρατσισμού και της ανισότητας στην κοινωνία μας, την κακοποίηση των ηλικιωμένων.

Η κακοποίηση ηλικιωμένων είναι οποιαδήποτε πράξη προκαλεί βλάβη σε ένα άτομο μεγαλύτερης ηλικίας και πραγματοποιείται από κάποιον που γνωρίζει και εμπιστεύεται, όπως ένα μέλος της οικογένειας, ένα φίλο ή ένα φροντιστή. Η κακοποίηση μπορεί να είναι σωματική, κοινωνική, οικονομική, ψυχολογική ή σεξουαλική και μπορεί να περιλαμβάνει κακομεταχείριση και παραμέληση.

Η WEAAD αναγνωρίστηκε επίσημα από τη Γενική Συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών τον Δεκέμβριο του 2011, ύστερα από αίτημα του Διεθνούς Δικτύου για την Πρόληψη της Κακοποίηση των Ηλικιωμένων (The International Network for the Prevention of Elder Abuse – INPEA), το οποίο ίδρυσε για πρώτη φορά τη συγκεκριμένη μέρα ευαισθητοποίσης τον Ιούνιο του 2006.

Στην Ευρώπη, ένας στους τέσσερις ηλικιωμένους με μεγάλες ανάγκες φροντίδας έχει εμπειρίες κακοποίησης, αλλά οι πραγματικοί αριθμοί μάλλον είναι πολύ μεγαλύτεροι (Πηγή: WHO European Report on preventing elder maltreatment, 2011) 

Τι κάνει όμως τις κοινωνίες μας να κλείνουν τα μάτια σε μια τέτοια πραγματικότητα; Η Ευρωπαϊκή Πλατφόρμα AGE τονίζει ότι, λόγω του βαθιά ριζωμένου ηλικιακού ρατσισμού που επικρατεί στις κοινωνίες μας, αδυνατούμε συλλογικά να αναγνωρίσουμε την κακοποίηση των ηλικιωμένων ως παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Ο ηλικιακός ρατσισμός – οι προκαταλήψεις, τα στερεότυπα και οι διακρίσεις λόγω ηλικίας – συχνά περνάνε απαρατήρητα. Οι ρατσιστικές πεποιθήσεις και πρακτικές είναι διαδεδομένες και οδηγούν σε καταστάσεις κακοποίησης σε όλους τους χώρους φροντίδας – στο σπίτι, στα ιδρύματα και στην κοινότητα – και στην αποτυχία προστασίας των ηλικιωμένων που βιώνουν γνωστούς παράγοντες κίνδυνου. Οι κοινωνικοί λειτουργοί είναι λιγότερο πιθανότερο να ανιχνεύουν και να καταγγέλλουν κατάχρηση σε βάρος των ηλικιωμένων ατόμων σε σχέση με τα νεότερα άτομα. Η παραμέληση και η κακομεταχείριση θεωρούνται συχνά συνήθεις πρακτικές ή συνέπεια περιορισμένων κοινοτικών πόρων.

Διαβάστε περισσότερα:
https://ageing-equal.org/ageism-and-abuse/
https://www.un.org/en/events/elderabuse/