Οι άνθρωποι που περπατούν ή χρησιμοποιούν ποδήλατο για να πάνε στην εργασία τους είναι πιθανό να επηρεάσουν τους συναδέλφους και τους συντρόφους τους για να κάνουν το ίδιο, σύμφωνα με ερευνητές. “Οι κοινωνικές επιρροές είναι σημαντικές, ειδικά οι διαπροσωπικές επιδράσεις, όπως οι σύζυγοι και οι συνάδελφοι», δήλωσε η Melissa Bopp, επίκουρη καθηγήτρια κινησιολογίας στο Pennsylvania State University, η οποία τόνισε ότι η κοινότητα και οι εργοδότες επίσης επηρεάζουν σημαντικά το αν οι άνθρωποι επιλέγουν να μετακινούνται με αυτούς τους τρόπους.
Περισσότερο από το 80% των Αμερικανών ενηλίκων δεν επιτυγχάνουν τα συνιστώμενα επίπεδα σωματικής δραστηριότητας. Ανεξάρτητα από κάποια χρόνια ασθένεια ή αναπηρία, οποιαδήποτε τακτική σωματική δραστηριότητα μπορεί να βελτιώσει την υγεία και την ποιότητα ζωής. Το αμερικανικό υπουργείο υγείας συνιστά για τους ενήλικες τουλάχιστον δυόμισι ώρες μέτριας έντασης αερόβια δραστηριότητα την εβδομάδα ή μία ώρα και 15 λεπτά υψηλής έντασης δραστηριότητα την εβδομάδα.
Η ενεργητική μετακίνηση(active commuting) , δηλαδή η σωματική άσκηση όπως ποδηλασία ή περπάτημα ως τρόπος μετακίνησης προς και από την εργασία, μπορεί να βοηθήσει τους ενήλικες να ενσωματώσουν τη συνιστώμενη δραστηριότητα στην καθημερινότητά τους. Στη μελέτη της Melissa Bopp και των συνεργατών της, η οποία δημοσιεύεται στο American Journal of Health Behavior, βρέθηκε ότι οι παντρεμένοι ήταν πιο πιθανό να κάνουν τέτοια άσκηση σε σχέση με τους ανύπαντρους, ότι οι άνδρες μετακινούνταν με τον τρόπο αυτό πιο συχνά από ό, τι οι γυναίκες, και ότι οι μητέρες ήταν ακόμα λιγότερο πιθανό να υιοθετούν την ενεργή μετακίνηση. Η συγγραφέας σημείωσε ότι ήταν μεγάλη έκπληξη για εκείνη όταν είδε πόσες πολλές μεταβλητές σχετίζονταν με την ενεργητική μετακίνηση. Τα άτομα που ένιωθαν άνετα με τις ποδηλατικές τους ικανότητες ήταν πιθανότερο μετακινούνται με τον τρόπο αυτό, όπως και τα άτομα που πίστευαν ότι είχαν συντομότερο χρόνο ποδηλασίας ή περπατήματος προς τη δουλειά. Το να πιστεύει κάποιος ότι ο εργοδότης υποστηρίζει την ενεργητική μετακίνηση, το να εργάζεται για έναν εργοδότη ο οποίος τη στηρίζει, το να ζει σε κοινότητα που ενισχύει αυτού του είδους τη μετακίνηση και το να πιστεύει ότι η κοινότητα υποστηρίζει τους πεζούς και τους ποδηλάτες , όλα σχετίζονταν θετικά με την ενεργητική μετακίνηση. Από την άλλη πλευρά, οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι η έλλειψη ποδηλατικών λωρίδων, πεζοδρομίων και μονοπατιών για περπάτημα και εκτός δρόμου ποδηλασία είχαν αρνητική επίδραση. Το δύσκολο έδαφος , οι κακές καιρικές συνθήκες, η ταχύτητα και ο όγκος της κυκλοφοριακής κίνησης καθόλη τη διαδρομή μετακίνησης σχετίζονταν με την απόφαση των ανθρώπων να μην υιοθετούν αυτού του είδους την άσκηση.
Οι ερευνητές πιστεύουν ότι τα ευρήματα αυτής της μελέτης παρέχουν τη βάση για την ανάπτυξη στρατηγικών μεγάλης κλίμακας που στοχεύουν στην υιοθέτηση προτύπων ενεργητικής μετακίνησης σε επίπεδο πληθυσμού. Η Bopp δήλωσε ότι πρέπει να δούμε την πλήρη εικόνα και να κοιτάξουμε τις σκέψεις και τις πεποιθήσεις των ατόμων σχετικά με το θέμα αυτό. “Αυτό είναι ένα σύνθετο πρόβλημα για το οποίο πρέπει να σκεφτούμε σε πολλαπλά επίπεδα προκειμένου να αντιμετωπίσουμε τις επιδράσεις στη συμπεριφορά”.
“Walking or bicycling to work influenced by others.” ScienceDaily. 29 May 2013. <www.sciencedaily.com/releases/2013/05/130529101623.htm>.
