Σύμφωνα με μία μελέτη που έγινε στην Αθήνα και παρουσιάστηκε στο συνέδριο Acute Cardiac Care Congress 2013, οι ψυχολογικές παρεμβάσεις υποδιπλασιάζουν τους θανάτους και τα καρδιαγγειακά επεισόδια σε ασθενείς με καρδιακή νόσο.
Οι ερευνητές αξιολόγησαν πόσο οι ψυχολογικές παρεμβάσεις θα μπορούσαν να βελτιώσουν κάποιες παραμέτρους σε ασθενείς με στεφανιαία νόσο, όταν συνδυάζονται με ένα συμβατικό πρόγραμμα αποκατάστασης.
Η γιατρός Ζωή Αγγελοπούλου, μία νοσηλεύτρια και ένας από τους συγγραφείς, δήλωσαν: «Οι νοσηλεύτριες στη μονάδα στεφανιαίων παρατήρησαν ότι οι ασθενείς είχαν μικρότερη πιθανότητα για νέο καρδιακό επεισόδιο, θάνατο, ή επανεισαγωγή στο νοσοκομείο, όταν τους μιλούσαν για τη θεραπεία τους, τους έπαιζαν μουσική, ή τους βοηθούσαν να προσευχηθούν. Αυτό μας έκανε να πιστέψουμε ότι η στεφανιαία νόσος δεν είναι μόνο σωματική, αλλά έχει και ψυχολογική συνιστώσα. Θέλαμε να διαπιστώσουμε εάν και άλλοι είχαν παρατηρήσει το ίδιο και εάν η ψυχολογική υποστήριξη είχε πραγματικό αντίκτυπο στην έκβαση των ασθενών με καρδιακή νόσο».
Η μελέτη αυτή είναι μία μετα-ανάλυση 9 τυχαιοποιημένων ελεγχόμενων μελετών. Οι ερευνητές μελέτησαν εάν οι ψυχολογικές παρεμβάσεις μπορούσαν να βελτιώσουν την έκβαση των ασθενών με στεφανιαία νόσο, όταν συνδυαζόταν με ένα συμβατικό πρόγραμμα αποκατάστασης.
Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι η προσθήκη ψυχολογικών παρεμβάσεων μείωσε τη θνησιμότητα και τα καρδιαγγειακά επεισόδια κατά 55% μετά από 2 χρόνια ή και περισσότερο (σχετικός κίνδυνος [RR]=0.45, 95% διάστημα εμπιστοσύνης [CI]=0.37-0.54, p<0.001). Τα οφέλη δεν ήταν στατιστικά σημαντικά κατά τα πρώτα 2 χρόνια (RR=0.77, 95% CI=0.55-1.09, p=0.145).
Η Ζωή Αγγελοπούλου δήλωσε ότι: «Βρήκαμε σημαντικό όφελος των παρεμβάσεων μετά από 2 χρόνια, με μικρότερη πιθανότητα θανάτου, καρδιαγγειακών επεισοδίων και επομένως, λιγότερες νοσηλείες. Οι παρεμβάσεις περιελάμβαναν τη συζήτηση με τους ασθενείς και την οικογένεια τους για τα θέματα που τους απασχολούν, ασκήσεις χαλάρωσης, μουσικοθεραπεία και βοήθεια να προσευχηθούν. Οι ασθενείς ήθελαν να γνωρίζουν τι θα τους συμβεί όταν βγουν από το νοσοκομείο, εάν μπορούν να κάνουν σεξ και πως θα λαμβάνουν τα φάρμακά τους. Η μελέτη μας δείχνει ότι η παροχή πληροφοριών και η υποστήριξη μειώνει τις πιθανότητες θανάτου ή νέου επεισοδίου».
Πληθυσμιακές μελέτες έχουν δείξει ότι ψυχολογικοί παράγοντες μπορεί να επιδρούν στην πιθανότητα εκδήλωσης καρδιακού επεισοδίου εξ αρχής. Οι παράγοντες αυτοί περιλαμβάνουν κατάθλιψη, κοινωνική απομόνωση, χαμηλή κοινωνικοοικονομική κατάσταση και χρόνιο στρες λόγω επαγγελματικών ή οικογενειακών παραγόντων.
Οι ερευνητές συμπέραναν ότι οι ψυχολογικές παρεμβάσεις θα πρέπει να ενσωματωθούν στα προγράμματα αποκατάστασης των ασθενών με στεφανιαία νόσο. Ωστόσο, απαιτούνται περισσότερες κλινικές μελέτες για να διευκρινιστεί ποιες παρεμβάσεις είναι πιο αποτελεσματικές και πως μπορούν να εφαρμοστούν.
